Ergen Çocuk Şiiri - Irmak Suna Binici

Büyüdüm, ya da büyüyorum.
Bir şeyler oluyor bana,
Bedenen, ruhen değişiyorum.
Korkuyorum, utanıyorum, sıkılıyorum, heyecanlanıyorum.
Anlayacağınız ne yapacağımı bilmiyorum?
Döndüm anneme anlasın halimi diye,
Azarladı beni çok değişti: Huysuz, dedi.
Babama baktım, duysun diye.
Bu çocuk adam olmaz baksana notlara dedi.
Yalnızım, yapayalnızım.
Bilmediğim bir nehirde odun misali sürükleniyorum.
Sen yoksun anne kime gideyim?
Sen yoksun baba, kimden güç alayım?
Aslında her zamankinden daha çok bedenen yanımdasınız.
Ruhum yalnız ben yalnızım,
Kalbim esen yele kapılacak kadar hassas.
Ellerimi bıraktığınız an, düştüm çokların ellerine,
Tanımadığım ellere,
Gönlüm yelken açtı, sahte sevgilere,
İnandım bana her söylenene,
Kaybolmak istemiyorum. Baba sana ihtiyacım var.
Tut ellerimi,
Bugünlerde değişiyorum, bazen seni üzebilirim,
Bil ki ben senin kucağına aldığın sevimli çocuğunum hala.
Geçecek bugünler,
Göreceksin sana layık hayırlı bir evlat olacağım.
Yeter ki beni yargılamayı, eleştirmeyi bırak,
Sevgin sarsın her yanımı sevgili anneciğim ve babacığım.
Sevin beni diyemiyorum, davranışlarımdan anlayın.
Çünkü ben sizi çok seviyorum.