Ergen büyürken kendine...

.
farkına vardığımda
ay sağlamdı zamanda
çektim kopardım
büyüdüm anladığımda

..
sonra mı
uzun saçların
entarisi düştü üstüme
habersiz geldim
bilseydim kopmaları
kalırdım yerimde

…
sığılmaz derinliğe
düşünce
yoruldum bende

….
hadi sevişelim de
ergen büyürken kendine
kıl değer diline
habire yangın bu iğrenme

…..
yabanı yangın ‘yalın’ın
tiryakilik süt memeler
içinde devran döner
su ezer
su keser

……
sonra mı
aklıma karpuz kabuğu
içine bebe düşürme
ne kal
ne de git de

gitmelerle yol bitmeyecekte
dönüşler düşer gölgeme

…….
düşlerde üşüme
gör gitsin ellerimi
sildim büyümeye yeminleri
ölmelere can yetmeyecekte
sen varsın ömrüme

04.12.2004