Ellerinin sıcak rengi / Necla / Erik ağa ...

.

Sıcaktı o zaman yazlar
Serkeş koşturmalar sürerken
Gözlerimi dikmişim gün ortası
Nejla ve elbisesine takılmışlar

Soramadım kimin memesi daha büyük

Tutundum mu kiraz dallarına
Kopar kökünden kıyamet
Çektikçe hasret nejla’ya
Sarıl yaz günü o sıcakta uykulara

Soramadım kimin gözleri daha kahve

Gülümserdi yeni renk bulmuş teni
Aynı ellerinin sıcak rengi
Birazı utangaç birazı pembe
Öpünce can düşerdi içime

Sormadım neden gitti son güldüğünde

Nejla sonbaharda akşam üstü
Verdiler itin birine bana küstü
Dedim dilim yok param iç yaram
Dedi canı verdim almazsan haram

Sormadım kim öğretti bize ayrılığı

Dedi en çok para hayırlı evlat anaya babaya
Genç iken aşık olmak kolay çocuğa
Çürüdü nejla iri hamdi’nin koynunda
Bıraktı süt memelerini erik ağacında

Sormadım eriğe dişim neden kamaşır hala

Nejla öptüm yanağın hala burnumda
Duman elimde sigarada ip ağaçta
Kalsın ak göğsünde bulutların
Sen getir sıcağını unutmuş koynuma

Sormadım el dururken ip neden sarıldı boynuna

Erik toplar gözlerim baharın memelerinden
Gideyim nejla’yı hatırlayıp delirmeden
Nevruz mu unutmuşum bilmeden
Nejla gitmiş beni bırakmış görmeden

Sardım; dirseklerimi tutar ellerim
Nefesini duyar kulağım
Nejla’ya
Erik ağacına
Bir de bana
dokunmayın ağlayayım

30 11 2004 “ Adamına sevdalar “

.