Erenlerin Eşiğinde Şiiri - Muhyiddin Abdal

Erenlerin eşiğinde
Yaslanıbanı yattım ben
Erenlere beli dedim
Sıdk ile ikrar ettim ben

Şahım da rehberim oldu
Heman kıblem nurum oldu
Gani Otman pirim oldu
Anın eteğin tuttum ben

Eğnime giydim abayı
Terkettim kamu kabayı
Severim Sultan Baba'yı
Can ile gönül kattım ben

Güller açılır çağında
Bülbüller öter bağında
Musa ile Tur dağında
Koyunu bile güttüm ben

Hocamdan ben sebak aldım
Okudum sebakın bildim
Üstad'erdim üstad oldum
Gör ne üstada erdim ben

Maksudum didar eyledim
Gönülden nazar eyledim
Nakd ile pazar eyledim
Alana gevher sattım ben

Kadimi leyi ü neharım
Hayat u bad - ı seherim
Hem sedefim hem güherim
Özge madende buldum ben

Ben Muhammed'in gülüyüm
Ehl - i kemalin kuluyum
Dost bağının bülbülüyüm
Cennet bağında öttüm ben

Kim bilir aşık halinden
Söyleşeyim hal dilinden
Muhyiddin'em aşk elinden
Uş yine deli oldum ben