Eren Kor Şiirleri - Şair Eren Kor

Sevgilim,
Sana bu satırları gider ayak yazıyorum.
Kör kalmış bir akşamda, yetim kalan yüreğimle başbayız.
Elâ gözlerinin menevişinde, ben geçmişimi arıyorum.
Ve şimdi yalandan da olsa dönüp gülüyorum maziye,
Çünkü Aşk tek kelime etmiyormuş.

Sevgilim,
Şiir'ler küs bize bu gece...
Ölürsem bağışla beni,
Çünkü ben senden başka kimseyi sevemedim.
Tüm ömrüm yalnız seni özlemekle geçiyor,
Yokluğunu her bir zerremde hissediyorum.

Sevgilim,
Bana İstanbul'u anlat, senin gözlerinden olsun.
Gülüşü sen gibi Kız Kulesi,
Güzelliğin Galata'dan kalan bir hatıra fotoğraf gibi.
Ve;
Işıltısı olmalı kulaklarda hicazdan bir keman sesi.

Düş kokan gecenin yokluğundayım,
Bir ileri ve iki geri adımlarım.
Gittiğimi sansam da her seferinde daha da yakınlaşıyorum sana.
Bedenim, gittiğinden bir haber,
Ruhum geldiğinden bir haber!
Oysa ki seni sensizlikle yazmaya yemin etmiş yüreğim!

Sen gittikten sonra ben hiç eskisi gibi olmadım.
Ve kimseye bir daha sen gibi bakmadım.
Hiç kimseyi sen gibi sevmedim,
Adını hiç ama hiç aklımda tutmadım.
Yüreğimin yangınlığında buldum hep kendimi,
Yüzümü her Doğu'ya dönüşümde seni gördüm karşımda.

Düşen her bir yağmur tanesinde aramak istedim seni;
Zira, Sığınmak istediğim son limandı bu.
Gidecek yerim kalmadı, senden öteye.
Bahtiyar kalan aşktan,
Öksüz kaldık, Ve ben öksüz kaldım.
Tek kanatla uçamaz derler kuşlar,

Hasret koktu yine gece,
Dağ kokulu kır çiçeğimden...
Bir kadını çok sevdim ben,
Öyle böyle bir sevmek değildi bu,
Taparcasına sevmek!
Bir insanı toprakla bütünleştirmek mi daha acı?

Ve yalnız düştü yine gece,
Kirpiklerinden süzülen rahmet gibi,
Kaçamak şımarıklığımdan bir haber.
Ama yorgun, ama çaresiz...
Ben ise nerede olduğumdan habersiz,
Aklımda tek bir bildiğim sen ile yalnız başımayım.

Gece yıldızların ışığına dönmüş bir ay çiçeği gibi yüreğim...
Zor geliyor yaşarken ölü kabul edişler.
Kalbi mezarda gömülü bir beden nasıl yaşayabilir ki?
Zaten yalnızlığımın sebebi, seni bekleyişim değil miydi?
Aşık olmam derken, Aşkın mihrimahında buldum kendimi!
Bir elim de Güneş ve diğer elimde Ay!

Nilüfer Saçlı Kadınım,
Bir sözle gel,
Mor sardunyalı sokak bize şahit olsun.
Bulutlar şiire,
Yıldızlar kelime olmaya söz versinler.
Tan vaktinde gel.