Yaz ayları gelince bana,
Birçok şey hatırlatır,
Tutarim kendimi,
O günlere doymaksızın,
Geçmiş yazları hatırlayınca,
İçimde birşey hissederim,
HELE BİR DÜŞÜNÜN…
DÜŞÜNÜN Kİ;
BİR EVLADI,
DOKUZ AY ANNE KARNINDA,
DOĞACAK DİYE ÜMİT İLE BEKLİYORSUN,
DOĞDUĞUNDA SANKİ DÜNYALAR SENİN OLUYOR,
Bir zamanlar , hep sen vardın, sen...
Ömrümün en güzel çağlarında,
Gençliğimin en güzel günlerinde,
Bir zamanlar sen vardın, sen...
İnce narin duruşunla,
Bal rengi çekik gözlerinle,
Yağmurlu bir kış gününün batımında,
Güneş bir akşamüstü kızıla dönüp,
Ufukta yavaş yavaş kaybolurken,
Sıralanmış Beydağlarının morluğu,
Yaşadığım aşklarda,
Sevip seviliyorken,
Hiç yokken gelen ayrılıklar,
Çektiğim ızdıraplardan sonra
Sakın gelmeyin üzerime…
Ben artık, ben değilim.
KARANLIKLARDA DÜŞLEDİM, BEN SENİ…
Sen yanımda yıllardır yoktun.
Düşümde seni dileğim gibi düşledim.
Ellerini, gözlerini, yüzünü,
Beyaz tenini, kızıl sarı saçını,
Güzel gülüşünü, anlamlı bakışını,
Dokuz aylık yolculuğun sonunda,
İçin saf temiz iyi ruh halinle,
Lalelerin açtığı bir zamanda,
İlk kez baktın o çekik gözlerinle,
Anne Rameçka’yı gördün o anda,
Rameçka çok duygulandı seninle,
Seni hatırlatan hiçbir şey,
Hiçbir şey bende kalmasın,
Ne adın, ne hatıran,
Ne resmin, ne hayalin,
Ramazan ayının en vuslat gecesi geldi.
Bu gecede her gönül, Allah’ını hep sevdi,
İbadet etmiş o bedenler, rahmete erdi.
Kuran, bin aydan hayırlı bu gecede indi.
Kadir geceniz kutlu, duanız kabul olsun.
Gökyüzüne baktım, bulutu gördüm.
Aşkın ile yanıp, sevginle söndüm.
Dün yine toprağa düştün son cemre.
Her rüzgârda, fırtına çıkar sandım,
Hep seni düşündüm, hep seni andım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!