Birden emekli olunca, üzüldü gönüller
Erdoğdu Beyi hatırlayacak tüm sevenler,
İsmiyle yaşatılacak, ona has değerler,
Onun Telekom da unutulmaz emeği var,
Otuz yıl başarıyla kamuya hizmet etti,
Bugün işçi bayramı kutlanıyor,
Şehir meydanları dolup, taşıyor,
Emekçiler hep bir şölen yapıyor,
Haydi! Haydi! Emekçiler el ele,
Sosyal haklar, eşitlik bir gün gele,
Elimde kadehim…
Sen olsaydın,
Seni her dem içerdim,
Gece, gündüz…
Hiç boş bırakmazdım.
Dolu, dolu içerdim.
Birgün demir alma vakti gelirse bu limandan,
Senin bitmeyen aşkınla giderim bu zamandan.
Hayat ibarettir, iki kapılı handan,
Geçerken kalacaktır anılar bu yoldan.
O yalan dolu gözlerden hep bıktım.
Gönlümün kapısını tümden yıktım.
Sensiz olan dünyama kurşun sıktım.
Bu bomboş gönlümle uçmağa çıktım.
Hatıralar, ah, ah şu hatıralar,
İnsandan her an ayrılan parçalar
Bir gün gelecek, saçların beyazlaşacak,
O güzel yüzün buruşacak,
Gözlerindeki o ışık, nispeten sönecek,
Ve belki bir gün…
Bir akşam çayını, yudumlarken,
Yıllar öncesini anımsayacaksın,
Deniz kenarında, her zaman dolaşırken,
Öğle anlar olur ki; Birden dalar giderim,
Dalgaları seyrederken, geçen günleri, düşünürüm,
Çocukluğumu, gençliğimi ve şimdiki halimi,
O çocukluk yıllarında oynadığım oyunları,
Gençliğimde içimde hissettiğim heyecanı,
Bir gün gelecek,
Yaşamın sona erecek,
Ruhun, güzel bedenini bırakıp,
Tanrı katına çıkacak,
Bedenin, toprak olacak,
Güzel ellerin,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!