Erdinç Sert Şiirleri - Şair Erdinç Sert

Sen değilmiydin;
Kanadı,yüreği kırık minik kuşum.

Hani ağlayarak girmiştin ya! ...
Seni seven yüreğime.

Yüreğimi sızlatırken mızrap-ın teli,
Gönlümün feryadı sinemden kopar.
Kalbime ektiğin gülün dikeni,
Ahu zar da yüreğim, bağrıma batar.

Sensiz çarpar kalbim, durmaz çok yorgun.

Gözlerimde ışığımsın,
Dudaklarımda ismin.
Sen benim baş tacımsın,
Elimden düşmez resmin.

Aşk demek sevda demek,

Sen;
Günahlarının kefareti sandığın aşkımı,
Hoyratça sattın gönül pazarında.
Yazık …
Çürük düşüncelerinle doldurdun hep
Yüreğinin keselerini.

Bir akşam üstü seninle
Kadıköy sahilinde
Kız kulesinin önünde,
El ele göz göze

Kulak verin ey! ... kulak,
Şu titreyen sesime.
Yeter Artık yürü desin,
Türk’ün Büyük Başbuğu.
Can veriyor Mehmetcik,
Köpeklerin yolunda.

Hasret dağlarıdır ülkümüz,
Pınarlarında çoşkusu var.
Kan kırmızı al bayrağımın,
Yüreğimizde türküsü var.

Bir başka sevdası içimizde,

Ben senin kalbinde buldum beni
Bilmiyordum neredeydim senden önce
İki kelime demeden kördü gözlerim
Seni seviyorum aşkım demeden önce

Cehennemde ateşti sanki yalnızlığım

Yalancı baharların,
Soğuk Güneş’inde
Titriyor yüreğim.
Tomurcuk bir gül açmış
Üşüyen ellerimde.
Sevdam düşmüş cemre gibi

Yüreğime ektiğim sevda çiçeğim
Hasretle büyüttüğüm ateşböceğim
Papatyalarda falım hep sevdiceğim
Neden ağlattın yaktın canımı.

Gelincik gelincik açtın içimde