Sevmiş işte
Üç beş kadını
Artık yok bir hayatı
Anılarında yaşadığım şehrim
İnsanlarım
Güneş gibi kırmızı
Ve bir anımsama
Bir kaldırım taşında
Anlarım, insanlarım
Yürüdüğün sahillerde tüttürüyorum sigaramı
Hiç görmediğin kıyılarda ağlıyorum
Ayak bastığın limanları alkolle yıkıyorum
Terk ettiklerini yakıyorum ispirtoyla
Hiç işte
Hiç…
Renklenir çiğdem, çiçek
Dalgalar kırılır
Bu sükunet arşa vurur
Gök kubbemizde bir ses çınlar
Demetlenir tüm acılar
Ben kalpsizmişim.
Ne hayta oldum,
Ne sürtük.
Ne gitmeyi bildim,
Ne de durmayı…
Ben yürürken ağlamadım
Geceler gibi geçersin
Yüreğimden;
Süzme acıları toplatan
Ve saçan kalbimin her bir parçasını değersizce sağa sola
Ve bana sevmeyi unutturan
Ve abandıran sevdaya
Açsam penceremi,
Katliamlardan amansız yüreğim
Üşür ürperir apansız.
Yaz sıcağında,
Sigara sıcağında,
Tarihimdeki rolü çoktan oynadın
Yılgınlığın bıkkınlığındayım şimdi..
Ve ben
halen,
hatta artık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!