Zaman değildir gönülleri yıpratan
Sevgisizliktir şu gözleri ağlatan
Nasıl sevmeden yaşayabilir ki insan
Yüreğinde bir sevdanın ateşini duymadan
Sevmeyen içinde taşır mı vicdan
Bir zamanlar güldün mü
Hayat gülümserdi dudaklarında
Şen kahkahaların çınlardı
Bu şehrin sokaklarında
Işık saçardı sanki gözlerin
Yine solgun yine çaresiz bir akşam vakti
Yüreğimde sensizliğin O acı saati
Yine yollara vurmuşumda kendimi
Dolaşıyorum bomboş sensiz sahilleri
Duymak için dalgaların senden gelen sesini
Esen rüzgardaki ılık nefesini
Bir seher vakti düştüm yollara
Yolum düştü bir garip kasabaya
Pek mahzun bakışlıydı insanları
Hüzün kokuyordu sokakları
Birden usulca bir yağmur başladı
Sonra serin bir rüzgar yüzümü okşadı
Yüreğimde binbir türlü kaygılar
Sensizlikten doğan acı dolu duygular
Söyle bana yüreğim sensiz nasıl yaşar
Bilmiyorum nasıl açılır mutluluğa kapılar
Ben ayrı düşmek içinmi sevdim seni yar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!