ERDEM CALİKOGLU HAYATI
Söz, kalemin ucunda bir damla mürekkep gibi süzülürken, ben onun içinde var olurum. Kimi zaman aşkın, kimi zaman firkatin hüzünlü bir yankısıyım. Kelimelerim, derûnî bir sevdadan, kaybolmuş bir vuslattan ve adı konmamış bir bekleyişten doğar.
Gecenin en tenha saatlerinde ruhum kaleme dokunur, kalem kâğıda… Böylece mısralar bir âh olur, bir niyaz olur, belki de bir derman arar kendi içinde. Divan şairlerinin izinde, eski kelimelerin derinliğinde, modern duyguların sarayında bir yolcuyum.
Ben kelamın peşinde, hislerin izinde yürüyen bir garibim. Eğer bir yerde gözlerin bir dizeye takılıp durursa, bil ki o satırda ben varım.
Eserleri
Yok Oluş, Olmamalı, Ya Sen, Peki neden?, Cânân, Acı,
Elveda, Mevsimler, Adsız, Bir Sen, Son Söz, Yarın
yalnızlık
hızla alçalan bulutlar
karanlık bir ağırlık
hava ağır toprak ağır yaprak ağır
su tozları yağıyor üstümüze
özgürlüğümüz yoksa yalnızlığımız mıdır
Devamını Oku
hızla alçalan bulutlar
karanlık bir ağırlık
hava ağır toprak ağır yaprak ağır
su tozları yağıyor üstümüze
özgürlüğümüz yoksa yalnızlığımız mıdır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!