Korkma ateşlerden erdem
Yakan insanı alevler değildir
Sonlar acıtmasın o masum kalbini
Her son başlangıcın ilk baharı değilmidir?
Korkma ağlamaktan erdem
Ağlayamazsan adam olamazsın
Koca yürekleri yeşerten gözyaşlarıdır
Sevmeyi öğrettim sana
Sarılmanın verdiği gücü
Susmanın verdiği sözü
Korkma terkedilişlerden erdem
Herkes birgün gider biliyorsun ?
Şerbet sandıkların acı bırakır
Canının yanması seni sen yapar
Korkma ölümlerden erdem
Ölmek sonsuzluğa doymaktır.
Dünya eşiğinden gectigin
Ebedi vatanındır cennet .
Korkma kırılmaktan erdem
Kırıla kırıla yeniden yeşeren dalların olacak
Yeniden filiz verecek umutların
Yıkıla yıkıla dik durmayı öğreneceksin
Ve sen bal gözlü oğlum
Sen sen olduğun da
Ben ben olduğumu bileceğim bu hayatta ...
Kayıt Tarihi : 20.3.2023 00:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Müyesser Doğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/03/20/erdem-42.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)