Erdek Sahili Beni Unutacak

Uzun zaman önceymiş gibi duygular Erdek sahilinde
Postmodernize edilmiş bir görsel, bir deniz parçası
Rüzgarlar duygularımı perçinleştirirdi kumlar gözyaşlarımı
Bir balıkçı sabahın bir körü 2 de amca
Elimde bir çaydan candan cayan
Ne güzeldi sahilde bir başına esen dünyam
Dalgalar kıyılara hayatım rüyalara
Acılarım ise oltalara.
Ne güzeldi bu boşluk hali
Nefretim Erdek’e değildi biliyordum
Rüzgarı ters eserdi sıcağı yakar insanı yoktu
Sessiz kayalıklara bırakırdım kendimi
Gecenin geç saatlerinde yıldızlar benimle olurdu
Gökler gülerdi içsel bir sesin dramasıyla
Martılar ciddileşirdi gölgelerde
Gün batımını izleyen kedilerin sırnaşmalarında bulurduk kendimi
Hayallerim bitmek bilmezdi
Döndüğümde birkaç sokak daha ilerlerdim hayallerimi tamamlamaya
Sonra dönerdim
Hayaller demişim
Kırıklıklar diyecektim
Belki de ihtimaller…