Erdal Alga Şiirleri - Şair Erdal Alga

Unuttuğun bir şey var
O da sevmek sanırsam
İçimden çığlık çığlık bağırıyorum
Duymuyorsun sağır sultan.

Gözlerimden akan bir şeyler var

Şairlerin sesi duyulsa
Dünya cennet olurdu
Bir gülüşe yürek verilse
Hayat bayram olurdu.

Sinsiler olmasa

Düşününce seni
Sarsılıyor küçük dünyamın en büyük düşleri
Ütopyalardan çekip çıkarmam kendimi daha yeni
Sıkıntılarından, bunalımlarından dünyanın daha yeni
Aşırı dozda Kafka dolandı kanımda uzunca bir süre
Aşırı dozda Nietscshe, Sartre, Sheakspeare, Jasper ve benzeri

Sen nerede olsan
Ararım seni
Sen nerede olsan
Bulurum seni
Yeter ki sen
Sevmeyi sev

İster bir öykü ister bir roman
Kabul et bunu
Ya da kafiyesiz, ölçüsüz bir şiir
Yazmaklığım hissetmek
Uydurmuşluğum değil
Elveda desem

Sen ve ben olamazdık
İkimiz de kırılgandık.
Birbirine tokuşturulan,
İki ince, iki narin kadeh.
Tokuşturuldukça,
İkimiz de paramparça,

Sen gelincik, kırmızı
Ben sendeki kara
Kara bahtımı düşmüşüm
Yüreğin tarih sayfasına.

Sen gelincik, beyaz

Sen gidince
Zihnimde saat durduğu yerde
Yelkovana yürü demeyi unuttum
Gece neydi, gündüz neydi
Geceyi unuttum, gündüzü unuttum
Bilmeyi, hissetmeyi unuttum

Sevdalar bana acı içirdi
Beni benden geçirdi
Seni buldum yar
Hayat yeniden düzeldi.

Toylar arasında

Depreme herkes üzüldü
Mahkum hariç.
Yıkım Azrailsizse
Felaket değil
Bereketin öbür adıydı.