Erdal Alga Şiirleri - Şair Erdal Alga

Feryat figan çöküşlerden sonra,
Kaçışlar var bu şehirden.
Sevdiğini kaybeden her nefes,
Uzaktır artık tebessümden.

Soğukkanlılığını koru be koçum!

Evlenecektik
Yüzdük yüzdük sonuna geldik
Her şey çok güzel derken
Gelinlik en pahalısından olacakmış
Ev en lüksünden
Önemliymiş bir de arabanın markası

Sesine seslenince ey can
Sarardı içimi büyük heyecan
Nerede şimdi nefes
Nerde kalp iklimin
Sarardı soldu içimde
Kırmızı bir gül

Sal adresini gönlüme
Durmadan seni arıyor da
Yok sizin eşiniz benzeriniz
Bunu bir ben biliyorum galiba
Ey sevgili siz de bilmelisiniz!

Sevdim ya seni, unutmak yeni
Ben bir gelenekçi
Zamanı takip edemedim ki.

Hicranı içimde geçen günlerin
Her yeni gelendeyse

Fal bakıyor diye
Falcıyı içeriye tıkmak yerine
Fal baktıranları
Geleceklerini bir fincanın içinde
Ya da kartların verdiği mesajlarda
Görebileceklerine inandıklar için

Ayrılığın çanları çalıyor bizim için Ernest
Sevdiğim bahar gözlü kız
Ve sevdiğim pes etmiş yürekli ben için
Ah sussa keşke çanlar
Ortaçağı hiç olmasa karanlığın
Ve ayrılık feodal bir lord olmasa

Gözlerine bakmıyorum diye
Yavanlar, beni korkak sanıyor
Oysa ben, Neron’a rakip
Ejderha gözlerimle,
Yakmıyayım diye dünyayı
Kısa vadede sabır

Elbet değişecek zaman
Yeniden değerleyecek kendini yürek
Hurdaya çıkan aşk değil
Aşk yüklediğimiz
Duran varlık kadınlar
Durağan yürekli kadınlar.

Elleri hep kendine sevgili ettin
Biz sevgiliydik zaten Tanrı katında
Beni el ettin
Uzaklardan hep el ettin
Gelme, gelme deyi.