kendisinin şairidir İstanbul
fahişeler yırtar çarşaflarını
boğazdan geçen gemiler için
bir şiir yazılır
kendisinin şairidir İstanbul
şimdi artık
sensizliğin gündönümü
geçit törenine girmiş tüm sevgiler
içlerinden birinin ölümü
bilirsin
ölümle biter tüm efsaneler
kadın savurur erkeği
yele karşı
denizin mavisine bulanan
kadın yoğurur erkeği
fırın altı tezgahlarda
Ben bir çocuğum Afrika’da
Gözlerim kocaman, karnım şiş
Kollarım ve bacaklarım incecik.
Yaşamak için direnen açlığa,
Bir çocuğum ben Afrika’da
………………………tanıyor musun?
ben hep geceyi sevdim
aydınlık günleri doğurduğu için
ben hep ayrılıkları sevdim
yeniden buluşmanın sevincini
bana sundukları için
müjde hanfendi bir oğlunuz oldu
müjde anne müjde
bir unutanın oldu
artık rüyalarıma girmez oldu yüzün
seni her özlediğimde
vur
bil ki vurduğun yerde
bir gül bitecek
yapraklarında iri çiğ taneleri
ve büyük dikenleri olan
kırmızı bir gül
ne zamandır aklımda şu gitme isteği
gün gibi aklımda
ıslıklarımın kullanım hakkını bırakıp sana
belki de gitmek lazım buralardan
sen çook kabaca git dediğinden beri
bütün gidiş yollarım duble şimdi
..............................................'' Dünya'nın efendilerine''
çiçeklere basmayın efendiler
çığlıklara boğuldu Dünya
çöllerde çiçek zor açar
ziyafet sofrasından
zeytin ekmeğe
mercedes'ten taşarabasına
on bir çocuktan aile planlamasına gitmişim
zincirli kalemlerde kaldı umudum
başlık parasından
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!