Dışın dört mevsimde kar için kaynayan volkan.
Sakın püskürtme lavın hep böyle kal Erciyes
Başın buluta değer heybetin olur kalkan
Tanrım nasıl yaratmış hayranın kul Erciyes
Bak kıratım şahlanır ben üstünde coşarım
Atarım dizginleri sana doğru koşarım
Eteğinde doğmuşum ta zirvende yaşarım
Yokuşların her zaman bana düz yol Erciyes
Sarıvermiş alevler yakmış gonca gülleri
Savrulmuş kucağına Kerem Aslı külleri
Sen bağrına basmışsın ölümsüz gönülleri
Nasıl dayansın yürek nedir bu hal Erciyes
Kayseri’min çırası damarının kanısın
Serdiğim seccadenin kıblegâhın yönüsün
Sende huzur arayan yolcuların hanısın
Yeşeren gönüllerin durağı ol Erciyes
Kayıt Tarihi : 1.3.2010 17:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!