Erciyes'in Meti Şiiri - Asiye Pazam

Günlerden pazardı ağustos yazı,
Bir gece misafir eyledi bizi.
Başında taşıyor küçük denizi,
Ufak ufak dalgaların Erciyes.

Şifa bulur içen suyun gözünden,
Koyun kuzu yayılıyor düzünde.
Bulutlar tülleri takmış yüzüne,
Gelin gibi süzülüyor Erciyes.

İki yüzlüsün hiç durmuyon sözünde,
Arı sende balda onun özünde.
Kışı yaşıyorsun sanki yazında,
Ne hikmetse bilinmiyon Erciyes.

Yücesin bütün dağlardan yüce,
Noktası yok, virgülü yok tek hece.
Yokuşu virajı gitmesin güce,
Sefasına doyulmuyor Erciyes.

Türkü sende,ağıt sende,söz sende,
Dile gelmez kelimeler var sende.
Ben bir dağım ne var bende desen de,
Sırlarına erilmiyor Erciyes.

Asiye Pazam