Erciyes Şiiri - Nihal Mirdoğan

Yollar boyunca düşünen yanım
Nedense zirveye takılır, bir bir...
Puslu dumanına ben ki mihmânım
Başımda bulutlar bükülür, bir bir...

Sana geleceğim ansızın dedim
Aşkı,meşke bağlar her sazın dedim
Yüzbir pâre topu aşmalı bendim
Toyu toylayıp da çıkılır, bir bir...

Duman dağılmasın engin tepenin
Mehteri var mıdır karın, tipinin
"Ceddin Deden" derken,soyun sopunun
Tekbir'i,dillerden dökülür, bir bir...

En devâsa beyaz,Türk'ü beklerken
Gökkuşağı rengi,renkler eklerken
Sıra sıra dağlar ,derman saklarken
Benim de ruhuma sokulur, bir bir...

Gönlümü serinlet,bağrım yanıyor
Baktıkça zirveye destan anıyor
Ruh İslâm'ı, beden Türk'ü sunuyor
Hükmüne dizler çökülür, bir bir...

Türk'e zafer diye seslensen bana
Eldeki tuğunu atma yabana
Ayyıldızı sarmış karlar abana
Demir Dağ ,sanki dikilir, bir bir...

Durmayın hâ yollar,durmayın sakın
Benim gördüğümü görmeyin sakın
Neler gördüğümü sormayın sakın
Semâya yıldızlar çaķılır, bir bir...

Kimse,böyle yangın görmedi bile
Gülnihâl ; Erciyes gelmeli dile
Toros ayazında telleri ile
Heybetli âşk,sazda yakılır, bir bir...

Sanki ak sakallı koca,sanki mir
TÜRK'ün sevdasına bakılır,bir bir...