Erciyes Şiiri - Hacı İbrahim Sağır

ERCİYES

Ne büyüktür şu Erciyes sevdası,
Bu aşkla yanar Kayseri'linin hası,
Gurbette burnumda tüter, hem de nası,
Gönlümüzde taht kurdun sen, Erciyes!

Terk-i diyar ettik rızık uğruna,
Göçebe gibi geliriz çağrına,
Gözün puslanır, basarsın bağrına,
Gönlümüzde yurt kurdun sen, Erciyes!

Yüreğim sızılar gurbet deyince,
Ne yollar katettik ömür boyunca,
Sıladan gelen birini duyunca,
Aklımızda hep vardın sen, Erciyes!

Bazen senin gibi içim yanar ya,
Yaz gününde bile başım donar ya,
Sevda fırtınası birden diner ya,
Hayalimizi sardın sen, Erciyes!

Tekir'inde kurultaylara evdin,
Çağlayıp akan sularından verdin,
Bağrına basıp bizleri hep sevdin,
Hatırımızı sordun sen, Erciyes!

Eksik olmaz duman senin başında,
Kar desen hem yazında hem kışında,
Bir yel olup her sıcağın peşinde,
Yüreğimizde durdun sen, Erciyes!

Gençler eteğinde kuzu yayarlar,
Kış gelse kara bulanır, kayarlar,
Hayatın tadını alır, doyarlar,
Bizlere hep yar oldun sen, Erciyes!

Adına kurdular bir bilgiyurdu,
Sağıroğlan vardı önünde durdu,
Mühendis olmaya kafayı yordu,
Eline ekmek verdin sen, Erciyes!

Hacı İbrahim SAĞIR
3 Şubat 2015