Erciyes Şiiri - Yusuf Tatar

Gururun pek büyük, yücedir başın,
Ne kadar tazesin, onbeş mi yaşın?
İnci mi, altın mı, elmas mı taşın?
Ama çok yakıcı narın Erciyes.

Dağıttın etrafa kızgın külünü,
Giymişsin başına ince tülünü,
Gördüm renkli renkli gonca gülünü,
Bülbül kondurmamış sarın Erciyes.

Bağlar çok serpilmiş, ne hoş yayılmış,
Verdiğin nefesle kuşlar ayılmış,
Bulutlar da sanki kaçmaktan yılmış,
Sıra sıra dolmuş tarın Erciyes.

Ali Dağı hemen solda eklidir,
O dümdüz ovalar çok emeklidir,
Şarab_ı Kevser’in donmuş şeklidir,
Billah çok tatlıdır karın Erciyes.

Etrafını süsler otun çayırın,
Cennetlere iner her bir bayırın,
Şafakta uyanır tatlı uyurun,
Kayseri halkı da arın Erciyes.
(Kayseri Lisesi,1958) .