Erciyes Şiiri - Hasan Karakaya

Kimisi havanı suyunu sever
Gittigi yerlerde söyler, ERCIYES
Kimisi halk’eden hakkı düşünür
Seninle ol Rabbı bulur, ERCİYES

Ağrı dağı durur senle asırda
Kar’lar yağar kar üstüne nasırla
Ne arasan bulamassın kusurda
Bembeyaz teniyle durur, ERCIYES

Başı yüksek’lerde süzer ovayı
Yudumluyor bak tertemiz havayı
Ben neyleyim sen varıken sarayı
Dayadım sırtımı sana, ERCİYES

Yaz imiş kış imiş sana farketmez
Soguk’tur sıcak’tır oda kàr etmez
Üstünden bembeyaz karın erimez
Ağustos’ta kar satarsın, ERCİYES

Kayseri denince gelirsin akla
Herkes seni bilir açık bir farkla
Şark’ın yolu geçer baglarsın garb’a
Bitmez misafir’in senin, ERCİYES

Bir yanda yemyeşil ovalar çaylar
Karşıda gazele dönüştü bağlar
Eteginden soguk suların çağlar
Sofralarda hep sen varsın, ERCİYES

Güneyi yaz günü kuzeyi kıştır
Ona sevda sorma? bambaşka iştir
Yeryüzünde bunlar güzel nakıştır
Kayseriyi sen süsledin ERCİYES

Hiç çıkarmaz üzerinden beyazı
Bazen kızar durmaz verir ayazı
Uzaktan göz kırpar edersin nazı
Nazın muhabbete döner, ERCİYES

Başın yükseklerde bulutlar okşar
Fırtınalar üstünde bagrında koşar
Bilmeyen anlamaz hak için coşar
Yükselir durmadan güzel, ERCİYES

Bastın kayseriyi kucagına bagrına
Ne derlerse desin gitmez agrına
Bolca su akıttın verdin hayrına
Hayır seven bir vakıfsın, ERCİYES

Kolları uzunca torostur adı
Sana söz geçmiyor emretmiş kadı
Nice ehli salep sana tımandı
Geçit verdin dar yollardan, ERCİYES

Asırlarca dimdik ayakta durdun
Gece gündüz olan herşeyi gördün
İstediler sırdan sen serden verdin
Karın gibi sırrın berkmiş, ERCİYES

Gönlüm sende deyil seni yapanda
Sana bakıp o ufkumu açanda
Tarihler’de şahit geçen zamanda
Dile gelde anlat hele, ERCİYES

Anlatmak mümkünmü seni yazıyla
Yetinelim bu kadarcık azıyla
Kimi övdü kimi yerdi sazıyla
Bizlerede yazmak düştü, ERCİYES