Erciyes Şiiri - Doğan Ümit Aksel

Erciyes başında ak duvağıyla
Yeni bir bakire geline benzer
Yağmuru karıyla fırtınasıyla
Yüreklere cennet kevseri serper

Ondan ilham alır nice ozanlar
Sevgiyle dolarlar kızlar kızanlar
Aşkın ateşiyle yâre yananlar
Eteğinde güller çiçekler derer

Sevdası gezginin nice dağcının
Beti bereketi Hacılar’lının
Ateşi közüdür aşk ocağının
Kıymeti ölçülmez cihana değer

Görkeminden Sinan ilham almış
Seyrani aşkıyla şiirler yazmış
Kerem’in ağzında dişi kalmamış
Serin bir yel olur yaz günü eser

Kayseri’nin suyu ekmeği aşı
Göklere uzanır muhteşem başı
Nice tarihlerin kavmin yoldaşı
Çevresini gülle çiçekle bezer

Seyit Burhanettin senden feyiz almış
Volkanın patlamış suyun çağlamış
Meşe ormanıyken neden kalmamış
Ceylanın kim bilir nerede gezer

Sevgisin ruhlarda sevda yaşatan
Özenmiş bezenmiş yapmış yaradan
Nice şehitlere yurt olmuş vatan
Sana tüm şiirler sana besteler

Mevlana hocasın kentinde bulmuş
Karacaoğlan gelip otağlar kurmuş
Nice şairlere esinler olmuş
Gerdanlarda süstür inciler dizer

İbrahim Tennuri Gevher Nesibe
Yıllara baş tutar minare kubbe
Erciyes ışıktır hep dolar kalbe
Kızılırmak eteğine yüz sürer

Kergah’ında doğdum suyundan içtim
Aşkla sarhoş oldum kendimden geçtim
Nice sevdalara kondumda göçtüm
Zaman tünelinde doldu seneler

Mahperi Hatun ki dünya güzeli
Erkilet Geside gezdi gezeli
Senin güzelliğin sezdi sezeli
Dinle bak aşkınla yıllardır inler