Melek’le aşk başkadır bambaşka
Sevgiyi altın tastan içirir insana
Her şeyi yalan şu dünyada
Yalnız bir melek’le ulaşılır aşka
Can verir bedene, ruha
Siz mi geldiniz kara günler
Haberinizi almıştım
Sevdamı çaldı şüpheler
Bende size kalmışım
Parçalayın beni
Geceler kara, geceler zalim, sensiz
Bense biraz üzgün, biraz ürkeğim
Yalnız gülerken, sessiz sessiz
Ben, kokunu bile özledim
Duvarlar şahit, çaresiz hâlime
Yer ve gök şahidim
Bir aslan pençesindeyse de bedenim
Sensizliğe mahkum olsa da nefesim
Ellerim zincirlere vurulmuşsa da
Seni sevdiğim, olsa da son sözlerim
Bil ki, söylemezsem namerdim...
Sana da anlatmıştım, hatırlıyorum
Sen hatırlarmısın, bilmiyorum
Belkide ömrümde okuduğum
Birkaç romandan biri
Bir bahar ayında, nevruz çiçeği
Aşkın hasrete dönüştüğü
Sen, hayatımın anlamı
Gönlümün ışığısın
Gülen yüzünde güller açsın
Çiçekten daha güzel
Baldan daha tatlısın
Yıldızlar bir ömür seni kıskansın
Gözlerim, bir sis bulutunun hapsinde
Gördüğüm tek gerçek, sensin
Bu toz duman dünyanın içinde
Sen, almak istediğim tek nefessin
Sen, bu kirli okyanustan beni kurtaran liman
Sevdayı anlat bana parlayan güneş
Ağaran güne gülmeyi anlat
Bende sana kötü yanlarını
Hani sevipte yanında olamamayı...
Özlemi öğrenirsin belki benden
Hey garson, bize iki çay
Biri hafif demli olsun
Bakma öyle aval aval
Hiç mi yârini beklemiyorsun
Soğuk olurmuş buranın akşamları
Aşkımı özlemek
Alev olup da yanamamak gibi
Sel olup da taşamamak
Kuş olup da uçamamak gibi
Aşkımı özlemek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!