Biliyorum yoksun artık buralarda
Çağırsam da, ölsem de gelmez yanıma
Kötü oldu bu ayrılık Otuz yaşımda
İşin yoksa her şeye şimdi yeniden başla
Otuzunda, otuzuncu ayrılık ve geçiyor yıllar
Eli kolu bağlı olmak zor
parmaklık arası geniş olsada nefes almak zor
duvara atılan her çentik sonrası tırnak uzatmak zor
düşünmek zor duvarlara bakıp, sonra kağıda şiir yazmak zor
hislerini sözcüklere dökmek zor mesela
Bir ayrık düşünce adı sevgimi ne
öyle ürkek durur sağ yanımda
yerin bellimi ki ne bu samimiyet
sadece adı belli sonu belli değil bu garip çelişki
silinmeyen hatıralar bitmez hatırda
Gecemde olan gölge gibisin
gelsen şimdi yanıma yanar mı ışıklar gündüzüm de
her yer karanlık oysaki güneş gökte
hayallerim hep senle, bir yanımda oturmuş bakıyorsun öyle
Islak ürkek bir o kadar siliksin ama
şüphen olmasın doğacak güneş
Özlemlerin en büyüğünü gördü bu gözlerim
hasretlerin en acımasızını yaşadı yorgun yüreğim
edirnenin kuru ayaz soğukluğunda ellerim
kulaklarım sessiz isminin yokluğunda
senden öncesi gibi değil, bedenim çaresiz hastalıklarda
Bir sorsaydın keşke giderken, vardı diyeceklerim
ne derdin ne tasan olurdu sonunda sözlerimin
Gittin ya çok uzakta olsanda çok yakında
Aklımda hep aklımda sana olan sözlerim
Olmuyor eksilttiğim aklımdan bir gün seni
Balkanlardan gelen bir soğuk hava dalgası vurdu tüm insanlığı, tüm yaşananlara çaresizlik tüm olan bitene göz yumdurdu bir ayaz soğukluğunda, şimdi herkes donuk kendi aurasında ve suskun dilleri donuk medeniyet kumpasında...
Tanışmak güzelde vedalar başka olur
Gelirken herkes dertli, giderken derbeder olur
Bir ömür geçer anlamazsında da son nefes zor olur
Öpmekten dudaklar yara olur da unutulmayan son buse olur
Kavrulur soğukta terli ten rüzgar esmeli, elleri çıkarıp cepten bir işaret etmeli
nereye kadar hayaller kafayı toplayıp ciddi bir şeyler söylemeli
boş baka baka gözlere tek kelimesiz geçti gece kasmaktan kendimizi
İki laf edelim dedik terlettik teni, verdik kavruk soğuk rüzgara elimizi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!