Ercan Ay Şiirleri - Şair Ercan Ay

Çağlarken balkanlardan ılıman nehir
karışır ardaya olur medcezir
İki koldan saldırınca avrupa
İki kol suyuyla döküldü saroz'a

Mesafeler uzadıkça yakınlaşır insanlar, Özlemler kapatır ara mesafeyi ve yakınlaştıkça uzaklaşır insanlar akabinde samimiyet açar aradaki mesafeyi, bir mektup yazarsın heyecanına kapılıp bir hoş tutarsın kendini cevaba kadar, bir mesaj atarsın cevap gelir mektup süresince sinir boşaltırsın üstüne titrediğinin ve kalp kırarsın istemeden hissettirerek. Cebelleşirsin ne yaptığını bilmeyerek, bir çözüm bir çıkış istersin tüm dersleri tüm tecrübeleri istersin küçük bir söz söyleyecek de bulamazsın görmezden gelinmeye bir çare, oturup bir kenara ağlamak mıdır çare? çare nedir? kimin içindir? sadece hastalar mı biçare? yüreği sevgi kanseri olmuşa ne çare, hissedemiyene yaşayamıyana nefes alamayana nedir derman tüm uzuvları sağlam dururken kullanamayana ve içinden yaşam gelmeyene ne edilecek, tek çözüm yokluk sa eğer yok olmuşluk bizim safımızdaysa koyverin çevirin dünyayı vurun sırtıma, Aşk, acıya, acı, gözyaşıma.....

Gelişi güzel kalabalıklar içine dalınca şehirde
Ne önde önemi var gidenin ne geride
Hizada durmamaya çalışarak yürümek
Karşıdan gelenle bir sağa bir sola yol çıkmazı
Ne önemi var kalanın, giden ufukta kaybolsa gerek

Gördün değil mi nasıl bakıyordu bana
Bir cana iç çeken azrail sanki kapımda
Korkutuyor bir girişi bir çıkışı hayatıma
Görüyorsun tanıksın bak, ha öldürdü ha öldürecek

Oysaki uzaktaymış zaten kendisi dediğince

o yumuşak ve gül tenine el sürmek ne büyük marifet aslında
yokluğunda şiire vermek tüm kelimeri ne büyük marifet
yeteneği harcamak saatlerce ne büyük zahmet
ve senin yokluğunun kıymetini bilmek ne hunhar bir külfiyet sen yaşarken kenarımda tüm yanım mahrumiyet, zaruri halleri gark ediyor yaşamın her adım sonrası mesul ve mahkum göz yaşımla damlarken mutluluk kuyusuna, tek dilek ve tek kısmet aslında sensizlik sonrasına bir büyük ve en olmaz dilek bu sonbahara gem vurmuş edirne akşamında, sensizliği kutlayan bir maganda kurşunu bir kalp atışıma.

Haydi git şimdi kaybol büyük şehirde
ben ufak şehirde koca bir yürek ile temsilcisiyim bu aşkın
tek talibi olmadım sevginin ama tek yenik galibiyim o yüreğin
yeter sevginle böbürlenmeler, aldım senden onu kalsan artık ne fark eder

Yeter seni düşlerimde büyütmeler

Sanırsın unuttum Üç ay yoklukta
Bir sabah kalkarsın o aynı sızı
ne zaman geçecek bu aylarımda
bir sağa dön bir sola uyku hırsızı

Boğmuş sevgiyi yüreğe çıkmıyor izi

Bükme dudaklarını bak sevgili derdim çok derin
bak gelirim sanma uzağım şah damarından yakındır benliğim
yokluğunda üşüdüm hele hiç deme tüm sıcaklığım senin
gelirmiyim? bilsen gelirken hemde neler feda ederim.

Eskisi gibi değil hiç birsey her yanim sensizlik
ellerin üşüyor mesela peki ben neredeyim
bedenim buz kesiği bir kalıp, işlevsiz
bir kenarda çaresiz, bir çıkmazda sensiz

Yüreğime masallar anlattım gecelerce baba dilinde, babasız bir çocuk hasretiyle, okuma yazma bilmeyen bir çocuğa aşkı anlattım üç kelime "sevme oğlum yanarsın" bak bu babadan hisse. Bak yüreğim sen bana bakma! ben çok şey söylerim, dediğimi dinle ama sakın yaptığımı yapma, hayat dediğin bir süre biçilmiş safsata sev sen genede bana anlatma. Aklıma gelenler gelmedi başıma, kafamı vursam şimdi mihenk taşına dinletemem kendimi şu göğün arşına, kalabalığın olduğu o sokakta, tanıdık olmayan tek yüz benim. Benimi merak ettin yüreğim? ben o köşedeki dilenciyim, hani bakarlar günah gibi insana işte o aşkına el açmış kişi benim, para mı yüreğim? onlar insanların günahları ben sevdiğimi beklerim...