Anlatma bana....
Özgürlük ne olduğunu
Ben onu....
Uzun zamandan beri anlamışım
Ama tadını,
Rengini hiçte.... bilmemişim
Azerbaycan ah Azerbaycan! ! !
Ne bir tuhaf olayda seninle tanıştım
Bir Türkmen olarak
Seni gönlümde sakladım
Sanki yüz yıldan beri
birbirimizle kardeş gibiyiz.
Öykümüz bence
Gizli bir destan olacak.
Allahım ne güzelmiş
Bu karabağ insanları
Yüzleri ak, gönülleri temiz....
Gök rengi gibi... maviliğe benzer
Gözlerinin rengine ey sevgilim.
Gel sarıl kollarıma
Gel yüzdür beni karabağ göllerinde
Eğer yoksada.
Gezdir beni
O, cennet ormanlarında
Çünkü..... asla
Ben kaybolmuşum, boğulmuşum
Gözlerinin.. damla... damla
Hasret..........selinde.
Kayıt Tarihi : 12.12.2005 05:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Peygamberin övdüğü, necip ırkın sesidir
Bu ses Azarbaycanın, bu ses Türk'ün sesidir
Bu ermeni tak etti, canımıza tak artık!
Ya Karabağ ya ölüm ! Başka yolu yok artık!
(Ozan Arif)
TÜM YORUMLAR (1)