Doğdun ya Muhammet şen oldu cihan,
Her yer neşelendi nur doldu cihan.
Allahın nuruyla şek oldu dağlar,
Suçlu tövbekar sücdede ağlar.
Allahım rehmet miskin kuluna,
Kalbını yumşat gelsin yoluna.
Ali zulfikardir Tanrı aslanı,
Hasan ile Hüseyin onun fidanı.
Ya Resul şafaat senden dileriz,
Mazar azabından korkup zileriz.
İslam son din oldu sende peyğember,
Kuranı anlattın oldun tek rehber.
Ya Reb Müslümanlar ateş görmesin,
Sirat köprüsünden geçip durmasın.
Kayıt Tarihi : 14.9.2008 05:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Esat Erbil](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/14/duamiz-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!