Er Kişi, Hatun Kişi Şiiri - Şükrü Topallar

Yaşamak güzel ama, her güzelin var sonu.
Ölümü tadacağız; kadın, erkek her kişi.
Yok kurtuluş ölümden, ölüm sonların sonu.
Son nefesle insanın biter dünya da işi.

İnsan bir kere ölür, acemiyiz bu işte.
Ölen telaşelidir ölümüne gidişte.
Gelen, giden devreder; artarak, eksilişte.
Hazır ol yolculuğa er kişi, hatun kişi.

Makamlar alçak, yüksek, zengin, fakir dünya da.
Allah nazarında tek farkımız var takvada.
Onuda Allah bilir, eşitiz musallada.
Değişiklik niyette; er kişi, hatun kişi.

Kaldı dünya da unut şan, şöhretle, makamın.
Kefenin cebimi var? Faydası yok paranın.
Prenses, padişahsan sonu geldi havanın.
Son saltanat musalla er kişi, hatun kişi.

Evlad-ı ıyal, dostun akar gözlerinden yaş.
En son yolculuğunda tek başınasın, bir baş.
Tabutun konulduğu o musalla soğuk taş.
Helalleşirsin tek tek er kişi, hatun kişi.

Doğunca kucaktaydın, öldün eller üstünde.
Kimin umurundasın erken öldün, küstünde.
Güzel ameller bırak, kalmasa bir büstünde.
Hayırlı yolculuklar; er kişi, hatun kişi.

02.Aralık.2015 - İzmnit