Er Geçti... Şiiri - Ülker Ercihan

ilk defa boynuma dolandı
uçurtma diye rüzgarın kuyruğuna taktığım
hayallerimin ipi...
acıdım
demedim kimseye bir şey ölürken
nasılsa son bu...

parçasız bulutluydu gün
az gri
martılar denizden içeri
çırpınıyordu kanat kanat
yağacaksan yağ dedim
uzattım horoz şekerim
nasılsa daha sabaha çok var...

annem epa ayakkabı almış
az topuklu
uyusunda büyüsün ninnilerdeyim
er vakitlerde
otuzaltıya geç var anne dedim
kırmızı lacivertli biyeler kaçtı düşlerime
nasılsa ayaklarım var...

en güzel yüzümde
serçe lekesi
lülelerimin arasında parmaklar
çok kanadım çekince bilmezsiniz
herkesin kanı hep başkalarından fazla akar.
ne çok sessiz ağlamaları yuvarladım
bir çift mavi bilyeyle halkaya
nasılsa başımı her kaldırdığımda ordalar...

çocuktum da ufacık mıydım
gözümü her kararttığımda önce
yüksekçe bir duvar
arkasında kiraz dalları
saniye teyzeee
önüm arkam sobeeee
nasılsa daha çooook mayıs var...

inanmamıştım hiç
sarı boğazlı kazağımın eskiyeceğine
saat kurmak gibi bişeydi
düş kurmak
yorulmazdı parmaklarım
gözlerim kadar
uykum var
uykum var
uykum
uy
kum...