Artık aşk filmleri, diziler bana haram.
Çünkü her izlediğimde,
ellerimle deştiğim yaram..,
Lav nehirleri benzeri akmakta.
Kendi kanım, beni boğacak gibi taşmakta.
Sus konuşma gecenin büyüsü bozulmasın
Yarım kalan cümlenin devamı duyulmasın
Sabaha dek ellerin ayrılmasın elimden
Nefesimle saçların savrulup dalgalansın
Şen gözlerin anlatsın aklından geçenleri
Renkli gözleriniz varmış.
Tavırlarınız olgun,
güzelliğiniz tammış.
Tanışacağımız,
ortak noktalar bulacağımız..,
Saçların beyazlarla süslenip bezense de
Gözlerin çizgilerle kırışıp çevrilse de
Ellerin yaprak gibi tutmayıp titrese de
Seni o halinle de yine çok seveceğim.
Kaderim sen yokken de her zaman güldürse de
Sessizlik zamana hakimken,
her gece seni düşünüyorum.
Düşündükçe..,
Gündüz ki kayıtsızlığıma şaşırıyorum.
Benmiyim,
Bana, şimdiye kadar duymadığım..,
Öylesine içtenlikle söylendiğini sanmadığım şekilde,
seni seviyorum.. De.
Ve beni klâsiklerdeki gibi,
yok yok..
Dinlerken her gece bizim şarkımızı
Ruhumu ince bir sızı sarıverir
Okşarken hayallerimde saçlarını
Dalar giderim gözlerim doluverir.
Söyleyemem aşkımızın bittiğini
Bundan sonra kolların,
koynunda sabahlayıp kalkacak,
seni seven kadının..,
Hasretiyle yastığı koklayıp kucaklayacak.
Hasta yorgun,
benzinin rengi uçuk solgun,
Bir kelebekti gönlüm her sene dört mevsimde,
Bin çiçekten bal aldı koşuşturup yoruldu.
Bin dereden su içti ömrünün son deminde,
Bir güzele tutulup canevinden vuruldu.
Belki kabahat bende yada kaderim böyle
Durdu saatler, tükendi zaman.
Artık tek mekân..
Ne ev,
kirasını ödemekte zorlandığım..
Ne sonrasında sığındığım,
ve barınmaya çabaladığım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!