Ensest Şiiri - Nesrin Olcay

''Nolursun ağbi yapma, çok acıyo'' dedim.
Ağzımı kapattı, daha çok abandı.
Suratı mosmor bişeyler homurdandı.
Ağladım, ağladıkça daha çok kızdı,
Dizleriyle hoyratça bacaklarımı araladı.

Annemle babam ne zaman evden çıksa;
Kâbusum olurdu ağbim denen gözü körolasıca.
Neredeyse çıkar gelir, işini bitirir bir çırpıda.
Dirensem öfkeden kudurur, bağırıp çağırsam ne fayda...

Yıllar geçti aradan; ağbim eski tas, eski hamam.
Ben büyüyüp serpildikçe oldu namus kumkumam.
''Yakanı çok açma,etek boyuna dikkat et, yoksa hiç acımam.
Kardeşim olduğunu unutma gözünün yaşına bakmam.''

Zamanla anladım ki; böyle değil başka ağbiler.
Anneme anlattım bir gün sandım ki yardım eder.
Önce şaşırdı inanmadı, sonra ayılıp bayıldı,sonra peşpeşe geldi darbeler.
Gözümü hastanede açtım,baktım ki başımda bekleşirler.

Annem yalvardı, babam surat astı, ağbimin suratı kıpkırmızı...
Polislere kaza dedim.Eve döndük daha kapıda babam kıyameti kopardı.
Hala merak ederim acaba ağbime hiç kızdı mı?
Günah keçisi ben oldum, bendim utanmazlar utanmazı.

Apar topar evlendirdiler, hiç bilmiyorum kocamı nasıl ikna ettiler.
İlk gece anlattım başıma gelenleri, sandım ki O da bana kızar, gürler.
Beni teselli etti,kızdı aileme.Meğerse ''başına bir kaza geldi ''demişler.
Biraz para pul, biraz da mal vermişler.

Uzun sözün kısası kocam iyi bir adam.
Zaman da ilâç oldu iyileşti yüreğimdeki yaram.
İyileştim ama kâbuslarım var, bitmeyen geceler korkulu rüyam.
Neden annem babam O'na değil bana kızdılar halâ hiç anlamam.

Artık bana yabancı annem,ağbim ve babam.
Kocam, çocuklarım ve ben.Huzurlu evim, mutlu yuvam.
Ama hep korkarım; oğlumla kızımı asla yalnız bırakamam.
İçimden binlerce özür dilerim iyi, temiz, güzel oğlumdan.