Enseden öp beni Şiiri - Ramazan Çiçekli

Biz aşkı meleklerden çaldık,
iki beden bir ruhta buluşurken.
Ay hep aynı yerde,
kaybolup gider,
gecenin sessizliğinde.
Bilmediğim bir ses,
dokunmadığım bir el tutar elimi.
Bir kalp çarpar,bir çiçek açar
yüreğimde,
Ay ışığında çıplaklığım görülür,
benden önce.
Kim akşam, kim sabah güneşi
bilmeden enseden öper beni.

11.03.11/Bursa