Enkaza Gömüldük Şiiri - Döndü Dülger

ENKAZA GÖMÜLDÜK
Öyle yarım kaldı ki yarınlara planlarımız.
Birgün içinde paramparça oldu savruldu hayatlarımız.
Enkazın altında yatıyor sayısız canlarımız.
Nasıl iyi olunursa öyleyim, kırıldı kolumuz kanatlarımız.

Bir karış toprak saracaktı elbet bu bedeni
Toprak yerine molozlar aldı bedenden tatlı emanetini.
Veda etmek şöyle dursun, ahhhlar inletti koca koca şehirleri.
Nasıl iyi olunursa öyleyim, sessiz bir ölüm çevreledi heryeri.

Anne kucağında bebeler mi dersiniz,
Bir ele muhtaç yaşlı nine, dedeler mi dersiniz,
Vuslatı bekleyen sevdalılar, gitti nice yigitlerimiz,
Nasıl iyi olunursa öyleyim, sormayın beter ahvalimiz.

Acı bir rüzgâr sardı, bir uçtan bir uca, vakitsiz.
Savruldu kitap arasında kurutulan menekşe, sümbül, güllerimiz,
Çatlak duvarlarda asılı kaldı fotoğraflar, el izlerimiz,
Nasıl iyi olunursa öyleyim, viran şehirlere gömüldü geleceğimiz.

Beton yığınlarını yorgan yaptı ana baba kardeşlerimiz.
Beşikte ki yavrular öksüz, duyulmadı iniltilerimiz,
Eller ayrıldı, yürekler yandı, anılar taşlar altında yatıyor sessiz,
Nasıl iyi olunursa öyleyim, imdat çağrısında kayboldu güzelim neslimiz.
Döndü DLGR