Enkaz Şiiri - Akın İvgen

Dün gece de senin için tekrardan ağladım..
Bir miktar öldüm seni, yokluğun pan damlası..
Seninle yok oluyor ölümün her manası..
Senin için gülleri tekrardan talanladım..

Ben karamsar çöplüğün iyimser atığıyım..
O ruhsuz seni duvarlarına çiziyor mu
Dün gece de yoktun ve bir ömür de olmadın..
Beyaz atlında seni, sen için ölüyor mu.

Yokluğun evreninde varlığımın sahası..
Senin de ben gibi için alev alıyor mu..
Rabbimin lütfudur ki yokluğunun bolluğu..
Benimde boğazında kaldığım oluyor mu

Ben sadece seni istiyorum, lanet olsun
Nasıllar ördü dilimde yatan sarayını..
Aklımın işçileri senelerdir kaytarır..
İçim sade seni istiyordu, lanet olsun..

Odamın hayaletlerinden fazla gizemin..
Tatlı rüyalara satmadım ben hiç kendimi..
Geceleyin beni uykuya satan gün hırsız..
Tatlı uykulara değişmedim kederini..

Tekmelesem ne fayda senin için dağları..
Kalbime yuvarlanmasıyla kalır taşları..
Aslında ben o kadar sevmiyorum da seni..
Belirsiz kalbimin neden göğsümü deldiği..

Hiç enkazda arama beni, ağır depremim..
Merkez üssü kalbin,sen nokta ölüm şiddetim..
Yok hiç dermanım mecalim yolumu kaybettim..
Keşke yanımda olsaydın, yine çok diledim...

Seni her geçen gün kaybediyorum nedense..
Hayal ediyorum tam yedi yaşımdan beri..
Düş kurmaktan delirir oldu kafamın içi..
Kalpsiz şairin şiiriydi seni sevmesi..

Nasıl bir şarkısın yetmiyor dilimin gücü..
Söyle bir, gözlerin hangi makamda söylenir
Belirsiz bir tonla okuyorum gözlerini..
Nasıl bir dünyasın yetmiyor yaşamın gücü..

Ölümlü notalardan okuyorum şarkını..
Benim bu halimden yalnızca ölüler anlar..
Geçmiş yıllarımdır küfürlerimin toplamı..
Nasıl bir ölümsün yetmiyor ecelin gücü..