Ufuktan geldin Ufuk bahçeme.
Gülümü derdinde ufka götürdün.
Bende gül isterken bağı ireme.
Mehrü Nagihanı ufka göçürdün.
Gülü idi benim gülistanımın.
Koparıpta aldın dalı boş kaldı.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
