Engel Olamadım Kendime Şiiri - Faik Sarıca

Sözcükler yine kalemin kapısını çaldı.
Kim o? Demeye kalmadan duygularımın içine daldı.
Bana da bir kağıt alıp, kaleme almak kaldı.
Yazmayacağım desemde, duygularım galebe çaldı.
Engel olamadım kendime.

Ahh.. Ah..
Yine sözcükler geldi kaleme.
Oysa nasihat ettim, söz ver dedim dilime!
Görme dedim! Görme dedim herşeyi gözüme.
Gözyaşlarım damla damla anlattı..
Engel olamadım kendime.

Duygu nedir? İki heceli kelime.
Sımsıkı sarmış, bırakmıyor beni kendime.
Mantığıma çelme takmış, onuda düşürmüş yere.
Duygularıma gem vuram dedim, dedim ama..
Engel olamadım kendime.

Erkek adam ağlamaz denmişya bir kere..
Göz ağlamayı unuttu, pınarlarını kuruttu.
Ama yürek başka, o korkusuz, duygularsa gemsiz!
Düşenceme fren yaptım ama..
Engel olamadım kendime.

Değmeyene çok değer vermişim, haketmeyene sevgi.
İnsan tüccarı değilim, adam satmadım, insan da tartmadım, hiç bilmem insan ticaretini.
Sakinliğim tevazumdan, saygımdan, sanılmasın korkumdan!
Basılmayagörsün damarıma, gözüm görmez sahte kahraman!
Benim gerçek dostlarım bilir beni, anlatmaya lüzum yok ama..
Engel olamadım kendime.