Ufka açılan penceremden,
Sessiz, sakin ama umutla bakarken,
Daldım yine pembe renkli rüyalara.
Yelken açarken, uçsuz mavi denizlerde,
Yakalandım; köpüren, dalgalı sevdalara.
Ne denizin çalkantısı, ne güneşin ışıltısı,
Ne de bağrışıp, çığlık atan martılar,
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
sessiz çığlığı duyan hep kendi yüreğimiz olmuştur...
tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta