Enfilasyon Şiiri - Veysel Şimşek

Hiç sormadan almış başını gider,
Zengine bayramdır fakire keder,
Ak beyaz gömleğim toz duman eder,
Biz koşarız bizden kaçar enflasyon.

Bir zamanlar akçe olan paralar,
Puldanda değersiz oldu liralar,
Asıl asgari ücret bizi yaralar,
Günden güne yara açar enflasyon.

Enflasyon ağamdır uçuran babam,
Uğraşım gayretim boşadır çabam,
Açıktır aramız olmaz merhabam,
Hal hatır sormadan geçer enflasyon.

Yedinmi içtinmi hiç diye sormaz,
Bilinen gerçeğin farkına varmaz,
Durmadan yükselir kendini yormaz,
Her zaman yüksekten uçar enflasyon.

Nedir ki bu benim belalı başım,
Sanki mirascımdır kavim kardeşim,
Hep ona bağlıdır ekmeğim aşım,
Kuru ekmek sofra açar enflasyon.

Değildir umrunda kalmışsın darda,
Sanki ben cimriyim elimde varda,
İftar sofrasında gece sahurda,
Zengini fakiri seçer enfslasyon.

Sanki benim ile rekabet atı,
Söyletir arkamdan hal bilmez iti,
Kader bozuk düzen gidişat kötü,
Hiç acımaz kefin biçer enflasyon.

Bellidir halimden zaten fakirim,
Hep şükret diyorlar bitmez şükürüm,
Beni yer bitirir ince fikirim,
Ben naçarım benden naçar enflasyon.

İnsan olduk yere olur mu deli,
Olduk sanki bizler yaşayan ölü,
Hep sessiz düşmandır yok ağzı dili,
Sonu gelmez kefin biçer enflasyon.

Güç yetmez ekmeğe güç yetmez una,
Allah yardım etsin Veyselim sana,
Şans gülmez isyanım kaderden yana,
Alır benden üçer beşer enflasyon.