Umutlarını darağacında yitirmiş bir çocuktum ben.
Sağımı solumu bilmezdim ki sana nasıl döneyim?
Her yönüm sana açılırdı fakat zamanla sana açılan
yollarım da kapandı.
Martıların bir tabloyu andıran uçuşları vardı.
Bülbüllerin şakıdığı zamanlardan biriydi sanırım terk
Çok denedim ayrılmayı senden.
Birçok kez ramak kala başaramadım.
Seni sonsuz geçe uyandım hep uykulardan.
Hep sana niyet ederek uyudum.
Dünyanın adaletsizliğine aldanmadan,
Adil bir sevda diledim tanrıdan.
Hiç alışık olmadığım yollarda tek başıma yürüyorum
şimdilerde.
Canıma candın sen,
Canına candım ben.
Yüzünü görmeye alışık olduğum semalarda gördüğüm
tek şey hüzün şu aralar.
Ey en büyük çaresizliğim;
En büyük vurgunum.
Aklım ve bedenim donakalmış,
Elini tutamadığım soğuk gecelerde.
Bir adım bile gitmiyorken ileri,
Tam o acı günde azlettim sanmışım makûs düşünceleri
Bir umut dilemeli insan,
Gökten yahut nerden neyden olursa.
Tutunmak gerek bazen aka ya da karaya.
Bir şeyler uğruna yaşamak gerek, ait hissetmek bir yerlere.
Zile basarak eve girmek bile kalabalık hissettiriyorken,
Anahtarla kapı açanlar ne yapsın?
Ne güzel şiirler yazılırdı varlığına,
Anlatmaya yetse bildiğim tüm kelimeler seni.
Bir sırrım var, geçiriyorum bütün gecemi o sırrın
kıvrımlarında.
Varlığına methiyeler dizmeye çalışırken
Yokluğunla savaşta buldum kendimi.
Kenarda duran kalem naz yaptı yine,
Al beni eline de haykır içinde biriktirdiklerini.
Hatırlıyorum, bu kalemi Melis hediye etmişti hatta bu
defteri de.
Hayatıma yeni bir sayfa açmamın ikinci gününde,
Çok güzel insanlar tanıdım,
Sana geldim sevgilim,
Savrulan saçların alıp götürdü yalnızlığımı.
Kavrasam belini yeniden, güçlü olurdum bilirim.
Fakat anlamıyorum ve anlatamıyorum bu derin tutkuyu.
Baksan gözlerime tekrar. Bir baksan ikinin hatırı kalsa.
Savrulan duygularımın yarattığı karışıklığı çözmeye
Çok ölü gömdüm mezara,
Yaşam boyunca,
Hep sakat kaldı sol yanım.
Ömrümün üçte birini acıya ayırdım da
Ot bitmedi bahçemde.
Meyveler olgunlaşmadan çürüdü,
Bir bar taburesinde oturuyorum sensizliğimle,
Acı bir çığlık içinde.
Gözlerimden kayıp giden gençliğim,
Hüzünlü bir irkilmeyle beni kendime getirdi.
Ilık bir ilkbahar gününe geçiş arifesinde,
Benliğimi kaybetmişken küçük mü küçük bir sandalda.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!