Enes Ateş Şiirleri - Şair Enes Ateş

Tak' etti beynime tüm düşünceler,
Ruhumu kara bulutlar sardı yine.
Garkoldu içimde zor bilmeceler
Hayatım ebedî karardı yine.

Yollarda yürümek abesti belki

Ömür;
kahbe bir rüzgarın yavuklusu şimdi.

Hislerimin ayrılığı yadsıyan noktasında,
en masum gözyaşlarımı damıtan,
sen,

Susmak istemiyorum artık
Hayatın bilmecesinde kavrulan tek ben miyim?

Hiç güneş açmıyor benim ömrüme
Sadece doğup ta, şimdi ölen miyim?

ben şimdi biraz toprak,
........biraz da güneşim aslında!

geçe geçe gözlerinin
kılcallarından,
ulaşmaya çalışıyorum

Azılı bir yağmurdan kaçıyorum,
İliklerime kadar aşklanmışım!
...Sırtımda kahrın kandan pelerini,
törpülüyorum pıhtılaşmayan gözyaşlarımı...

Ağır bir yağışın ızdırabıyla

Tozlu yüreklerin umut öksürdüğü bir dünya
Âlem kendi içinde kızıl kıyamet
Gerçekte asıl yok, icraat: rüya
Neredeyse baş tâcıdır ihanet

Gam ve keder yüklü kervanlarımda

Düşümde gerçeği ararken içim,
.................Gerçekte düşümü farkettim biraz..

'(...) Ses sese ulaştı,
yankı yankıya eklendi(...) '
s.k.

güneş,
kızıllıklar kuşağında

Beni dilsizlerin akrebi soktu
Dilimi kopardı söz cellatları..
Sözlerim silindi sayfalarımdan,
.......Kırıldı kalemim, kanadı dünyam!

Bu günahın guslü ne zaman olur,
Ne zaman yırtılır gaflet perdesi?
Bir nesil çöküyor tarih ardına,
Bir ahlâk,bir edep, bir Allah sesi...