Okyanus mavisi gözlerin
Göremediğim o suretin
Seni göremesem bile
Yeter bana fikirlerin
Fikirlerinle aydınlattın bizi
Kaç kağıt ıslanacak bitecek bu hasret
Kaç yürek gezeceksin dinecek kasvet
Kaç ağıt yakacağım arkandan çaresizce
Kaç asır sürecek bu ayrılık nedensizce
O eski gülüşün neden artık yok yüzünde
Değerini bilemedin mısralarımın
Değerini bilemedin sözlerimin
Değerini bilemedin sevgimin
Şimdi değersiz olan sensin
Değerini bilemedin sabrımın
Sonu olmayan bir yolda gidiyorum
Ne taraftayım bilemiyorum
Buzullarla kaplı bir kalbi seviyorum
Titanic misali batıyorum
Her tarafın buzullarla kaplı göremiyorum
Azade ruhun dolaşır bu alemde
Afitaptan daha parlak çehrenle
Benliğim hapsolur o gözlerinde
Levlâke levlâk varoluşum anlamsız
Enharı-aşkta yıkanır bedenim
Toprak altında buluşsun bedenlerimiz,
Seyretsinler gün batımını baş başa,
Akla gelsin o hatıralar çürüyen uzvumda,
Bir ağırlık çöksün geceye senin acınla.
Dilimden kopan sözler
Kalbimden gelen sesler
Dinlerim kalbimi
Bana seni söyler
Ayı kıskandıran çehren
Tükenen günlere seni sığdırdım
Gönlümdeki devi rüzgarlara attım
Yıldızlarla kaplı akşamda seni düşledim
Meğerse sadece bir düşten ibaretmişsin
Bir çocuk gibi düşlere inandım
Katiyet yek kelam söyleme bana
Senin hasretin zaruridir bana
Kalbim mecruh kaldı sana
İstinasa çalışırım bu duruma
Pürneşat günlerin hala aklımda
Okyanus mavisi gözlerinin okyanusundayım
Sende kaybolmuş beni aramaktayım
İnan ki yok senden hiçbir alacak payım
Sadece saf aşkınla tutuşmaktayım
Gözlerin senin en katı zulmün ve silahın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!