Bir zamanlar bebek kadar masumdum
Yaşardım, sevgiye hiç kanmadan
Geçerdi günüm, yüreğim kanamadan
Şimdi ise gönlüm yara doldu
Kabuk bile bağlamaz oldu
Doyumsanmaya doymuşum
Ama ben daha çocuğum
Minik kalbim zarar vermez kendine
Aşk düşmanları koparmaya çalışır
Kökünden içimdeki yerini
Zorla koparır elleriyle birileri
Karşı koymaya gücüm yetmez ki
Çünkü artık enerjim tükendi bitti
12.17
14.03.2008
Cuma
Kayıt Tarihi : 1.7.2009 15:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!