Akıyor yüzüm ellerimden
Damlıyor yere
Uzanıyor kurtlu tahta döşemeye
Sızıyor taşıyor aralardan
Dağıldıkça yüzüm hafifliyorum
Umutlarım kafesinden kaçıyor
Özgürlüğe uçuyor
Yüzümden eser yok ortada
Kafatasım kaldı ardında yalnızca
Tamamen delik deşik aslında
Görüyorum netlik kazanınca
Kaldım baş başa bunun sorumlusu
Başımda yer eden iğrenç haşereyle
Theo Ss
Kayıt Tarihi : 29.11.2025 23:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!