Endişe Parkında Bir Çocuk

Endişe parkında
Kimsesizliğini...

Oyun Korkularıyla
Saklayan bir çocuk,

O utangaç
Islak tebessümüyle

Kimsenin olmadığı
Gizli bir yerde,

Ansızın kaldırdı
Gömleğini...

Gösterdi bulutlara

Kesilmiş Göbeğinde
Bir derin çukur.;

Terk edilmişliğin
Tam ortasında

Yine o çocuğun
Kendi gözleri vardı.

Bulutlardan bir sağanak
Belki boşanacak...

Anası, babası, olacak
Sandı, çocuk aklı.

Yağmurların sularında
Çocuk yıkanacak,

Bir de karnını doyurursa
Sokaklar...

Saldım çayıra, Mevlâm kayıra.

Yapayalnızlığı ise

Kesilmiş göbeğindeki
O çukurun dibinde...

Yine
Çırılçıplak...
Kimliğini arayan Çocuk.