Endişe Şiiri - Hatice Ak

Adı bilinmeyen kır çiçeklerinin
Gölgesinde duldalanmak isteyen
Kelebekleri düşünsene
Galiba memleketin keyfini
En iyi sürenlerdir onlar
Ah bir de ömürleri bu kadar kısa olmasa

Bak gene aynı şeyler oluyor
Kan revan içinde bir yanı
Bir yanı papatyalar tarafından
Kuşatma altında
Diğer yanı sarıçiçekli hardallarla

Sen memleketimi anlatma bana
Eğer zamanın varsa
Otur yanı başıma ben anlatayım sana
İster dere kenarındaki çınar ağacının altında
İstersen güneşin öfkeyle kavurduğu
Meşe ağacının gölgesinde

’Sevmek elinde olsa ne çıkar
Başına taç ettiğin papatyalar
Bütün falları ayrılıktan yana açar’

Memleket demiştin değil mi?

Deniz aynı deniz, kum aynı kum
Kısacık bir seyirdi anlattıklarım
Kan revan tarlalardan da
Gelincikleri kastettim
Aslında kelebekler değil de
Bütün endişem
Vurgunu olduğum memleketim