Ey sevgili!
En zor şey, seni sana anlatamamak ve seni sana yazamamaktır.
En zor şey, kara kalemle çizdiğim resimleri, gönül duvarlarına asamamaktır.
En zor şey, seni sana anlatırken kekeme olmaktır.
En zor şey, bir anlık yokluğunda sabırsızca yolunu gözlemektir.
Ve en zor şey, gördüğüm her güzeli sana benzetmektir.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta