İnsanlar ne kadar acizler,
Koşuştururlar mal peşinde.
Göremezler,
Elde ettikleri mal evrende bir zerre.
Binalar dikip yukarıya çıkarlar.
Binaları yıkılır, olur onlara mezar.
Âşık olurlar, gözleri bir şey görmez.
Hatırlamazlar ki âşık olduklarını kaç kez.
Birbirlerine zarar verir, ezerler.
Oysa yaşadıkları mekân hep aynı yer.
Nicesi de kendini herkesten farklı sanır.
Oysa en farklı olduğu an,
Farksızlığını kabul ettiği andır.
Savaşa girerler, elleri olur kir.
Bilemezler ki savaşa girmeyen,
Gerçek savaşı kazanmış demektir.
Sesi şuradan şuraya gitmez,
Hepsi yaşayan oyuncak gibidir.
Sıcak olur yanar, soğuk olur üşür tir tir.
Bazıları gerçekleri görmüştür,
İstemezler bu kâinatta kanat.
Burada olmanın bir anlamı var,
Boşa değildir bunca hayat…
*********************************
Sonsuzluğun içindeki bir zerre ellerimde…
Atayım mı, gömeyim mi
Ne yapayım o zerreyi sizce?
Size versem içgüdünüz kabarır alırsınız.
O zerre para, mal, mülk bazen de güzel bir kız.
Alın o zerreyi, benim zerrelerle işim olmaz.
Benim içimde sonu olmayan gerçek bir niyaz.
Benim içimde başka bir dünya başka bir alem var.
Bu zerre benim olmuş ya da olmamış ne yazar.
Ben gerçekleri, doğruları arıyorum elimde mum.
Burası sanki bir deniz; ama yok ki bir gram kum.
Arıyorum onu; ama biliyorum bize uzak.
Bu dünyada olmaz ki,
Bu dünya bir yanılsama bir tuzak.
Seslerin içinde sessizleşiyorum,
Ölüyorum azar azar.
Ruhum hep onu arıyor,
Bedenim bu hayata zarar.
Ama bırakmayacağım,
Biliyorum ki bir gün bulacağım.
Hiç boş kalmayacak onun için beklediğim rıhtım.
Onu bulmak için yola çıkacağım, öleceğim.
Onun varlığını sonsuza dek inkâr edebilecek de kim?
Matematik ve müzik gibi
İçimizde onun ışığını görenler var.
Ama ne gördüklerini bilmiyorlar.
Varlıktan da öte,
Normalden uzaklaştıkça imkânsıza yakın.
Varlığından emin olduğun bir şeyin,
Varlığına inanamazsın.
Bir karanlıktan nur oldum,
Gözler mutluluğu ve acıyı aynı anda akıttı.
Gözler güzele doydu da gönül yarım kaldı.
Vücudumu paramparça edin,
Ruhlar Allah’ın elindedir.
Zerreler bile tekrar bir bütün olur,
Allah’ın gücü her şeye muktedir.
*******************************
Gönlümün, gözümün yaratanı sensin.
Sen olana da olmayana da tek kefilsin.
Ben her şeyimi yalnızca biriktiririm sende.
Ben dönerim yana yana hep aynı eksende.
Gönlümden sonsuza uzanan halatlar var.
Bu halatlar en kuytu köşelerde bile oradalar.
Attığım her adımda,
Aldığım her nefeste,
Her zaman en yakınımdasın.
Ama hiç uzanamayacağım kadar da uzağımdasın.
Mart / 2011
Muhammet Bora CandanKayıt Tarihi : 15.10.2025 15:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.