Çok şey vardı yazacak nerden başlasam bilmiyorum,
Bir yangın ki içinde durmadan kavruluyurum,
Çığlıklar arasında ölüyorum, ölüm bile yoruluyor, ben ölmeye devam ediyorum, Şubat bu kadar yakar mıydı
Bilmiyorum..
Enkazın Altında kaldı yüreğim üşüyorum,
Otuzüç şubat yaşadım böylesine üşüdügümü
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta