Sana koştuğum yolları beyaz ölüm kaplamış, bir adım atsam sana doğru, batacağım, biliyorum... Sen bile hiçe saymışsın beni yüreğinde, silip atmışsın gözlerinden, yırtıp atmışsın resimleri, çekmeceden...
Sanki, dikenli teller çevrelemiş yüreğimi, sanki İstanbul’un en soğuk gecesini yaşıyor yüreğimi. Üşüyorum, içim üşüyor, her yerim buz kesmiş, titriyorum, korkuyorum, ağlıyorum ve asice haykırmak istiyorum sen diye ama sesim çıkmıyor...
Boş bir odaya girip seni haykırmak istiyorum, sen diye bağırmak, sesim ben gibi tükenene kadar bağırmak, ama olmuyor...
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta